Постарите луѓе носат многу животни искуства, мудрост и љубопитност во средината за учење. Сепак, тие може да се соочат и со предизвици поврзани со физичкото здравје, сетилните промени и технолошката писменост. Едукаторите се одговорни за создавање инклузивни и поддржувачки искуства од работилниците кои ќе ги поттикнат постарите возрасни лица да го продолжат своето учење и да одржат активен ангажман во нивните заедници.

Во овој дел ќе се истражуваат клучните принципи како што се пристапност, комуникација, ангажираност и флексибилност. Со разбирање и примена на овие принципи, REMIND реализаторите на работилниците можат да создадат динамични и збогатувачки искуства за учење кои резонираат со постарите возрасни учесници.

Основни принципи на дизајн на работилница за возрасни

Кога се дизајнира работилница специјално приспособена за постари возрасни лица, од суштинско значење е да се земат предвид нивните уникатни карактеристики, потреби и преференции. Еве неколку принципи што треба да се имаат на ум:

Обезбедете пристапност: Обезбедете дека местото на работилницата е лесно достапно и пристапно. Примерите се пристапноста во тоалетот и местото на одржување блиску до јавен превоз. Местото треба да биде добро осветлено и удобно за постарите возрасни лица. Исто така, треба да се земат предвид фактори како што се распоредот на седиштата. На пример, заменете ги перниците на подот со удобни, стабилни столчиња. 

Почитувајте ги индивидуалните разлики: Препознајте и почитувајте ги различните потекла, искуства и способности на постарите возрасни учесници. Прилагодете го вашиот наставен пристап за да се приспособат на различни стилови на учење и преференции. Почитувајте ја автономијата на вашите ученици и дозволете самонасочено истражување и донесување одлуки. Подоцна, ќе објасниме начини како да го направите ова.

 Негувајте јасна комуникација: внимавајте на сензорните промени, како што се оштетувањата на слухот или видот, кои може да се појават со возраста. Користете јасен и концизен јазик, избегнувајќи жаргон или сложена терминологија. Зборувајте со умерено темпо и гласност и обезбедете можности за разјаснување или повторување доколку е потребно. Овие стратегии ќе ги поддржат луѓето со оштетување на меморијата (на пример, поради деменција или Алцхајмерова болест) или оштетен слух. Користете визуелни помагала, големи фонтови и системи за аудио засилување за да ја подобрите пристапноста за постарите возрасни лица со сензорни предизвици. 

Поттикнете активно учество и ангажман во текот на работилницата: Вметнете интерактивни активности, дискусии и практични вежби за да поттикнете интерес и вклученост. Осигурајте се дека содржината на работилницата е релевантна и практична за секојдневниот живот на постарите возрасни лица. Фокусирајте се на значајни и применливи теми, како што се здравјето, заедницата, осаменоста или (недостатокот на) технолошки вештини. 

Бидете флексибилни, прилагодливи и отворени за повратни информации во дизајнот на вашата работилница: Приспособете ги различните потреби и преференци на постарите возрасни учесници и бидете подготвени да ги менувате активностите или темпото колку што е 

потребно за да обезбедите инклузивност и ангажираност. Побарајте повратни информации од учесниците во текот на работилницата и поттикнувајте размислување за нивните искуства од учењето. Користете ги овие повратни информации за да го подобрите дизајнот и испораката на вашата работилница за идните сесии. 

Вие сте на ова патување заедно!

Промоција: Начин на промовирање работилница за возразни – Каде и како

Промовирањето на обука за свесност за постарите возрасни бара внимателни пораки и насочени стратегии за допирање за да се долови нивниот интерес и да се поттикне учество. Еве неколку ефективни начини за промовирање на таков курс на постарите луѓе:

 Центри во заедницата и поискусни организации: Бидете партнери со локалните центри на заедницата, центрите за постари лица и пензионерските заедници за промовирање на курсот. Дистрибуирајте флаери, постери или брошури во заедничките области и ангажирајте членови на персоналот да ја рашират веста меѓу своите членови. Запомнете дека треба да го прилагодите дизајнот на материјалот според вашата целна група. (повеќе за ова подолу) 

Публикации фокусирани на повозрасните: Рекламирајте ја обуката во весници, списанија или билтени кои се грижат за постарите возрасни лица. Размислете за поставување реклами во публикации кои се директно насочени кон теми за здравје, благосостојба или начин на живот. 

Моќта на говорот: Не го намалувајте потенцијалот на задоволни учесници! Личните препораки  може да ги мотивираат постарите возрасни да се приклучат на обуката. 

Онлајн платформи: Користете онлајн платформи и канали за социјални медиуми популарни меѓу постарите возрасни лица, како што се Фејсбук, Твитер или форуми во заедницата. Создадете привлечни објави или реклами кои ги истакнуваат придобивките од свесноста и важноста на обуката за нивните животи. Но, повторно, земете ги предвид потребите на целната група кога ги дизајнирате објавите. 

Локални настани и работилници: Присуствувајте на локални настани, саеми за здравје или работилници насочени кон постарите возрасни за да ја промовирате  REMIND работилницата. Поставете штанд или маса со информативни материјали и вклучете ги присутните во разговори за придобивките од свесноста за добро стареење. 

Принципи за дизајн: Кога дизајнирате реклами за промовирање на работилница за свесност на постарите возрасни лица, важно е да се земат предвид нивните преференции, интереси и стилови на комуникација.

 Еве неколку основни елементи што треба да ги имате на ум: 

Користете читливи фонтови и големини на фонтови за да се осигурате дека текстот е лесен за читање, особено за постарите возрасни лица со оштетен вид. 

Избегнувајте украсни фонтови или мали големини на фонтови кои би можеле да бидат тешки за дешифрирање. 

Чувајте го распоредот чист и неопфатен за да избегнете преоптоварување на  луѓето со премногу информации. 

Користете многу бел простор за да помогнете да се фокусира вниманието на клучните елементи како што се насловот на обуката, датумот и локацијата. 

Треба да изберете бои со висок контраст за текстот и заднината за да ја подобрите читливоста, особено за постарите возрасни лица со оштетен вид или недостатоци во видот на бојата.

Погледнете извор: Making Text legible – Designing for People with Partial Sight

На пример, користете темен текст на светла позадина или обратно за да обезбедите читливост. Кога станува збор за сликите, треба да ги изберете оние што се релевантни и привлечни за постарите возрасни лица. Во однос на свесноста, тоа може да бидат спокојни сцени од природата, мирни поставки или луѓе (вклучувајќи ги и постарите луѓе) кои практикуваат активности за свесност. Избегнувајте користење на премногу сложени или апстрактни слики кои може да бидат тешки за интерпретација.

Пораките на вашите флаери, постери, објави, … треба директно да зборуваат за потребите, интересите и аспирациите на постарите возрасни лица. Користете инклузивен, почитуван и емпатичен јазик, нагласувајќи ги придобивките од свесноста за подобрување на благосостојбата, намалување на стресот и промовирање чувство на смиреност и задоволство. 

Исто така, запомнете дека повеќе опции за контакт, како што се телефонски броеви, адреси на е-пошта или URL-адреси на веб-локации, треба да се обезбедат за постарите возрасни лица да контактираат или да се распрашаат за работилницата. Погрижете се информациите за контакт лесно да се најдат и видно прикажани во огласот.

Приспособување на REMIND работилниците кон грижата за повозрасните

Создавањето работилница за свесност приспособена за постари лица значи дека мора да ги примениме горенаведените принципи на практиките за свесност: внимателно разгледување на физичката удобност, когнитивните способности, уникатни животни искуства и реалности. Затоа, кога ги планирате вашите работилници, имајте ги на ум точките подолу.

• Погледнете го работниот лист: Прилагодување на вашата работилница за свесност за повозрасни лица
• Веќе разговаравме за посебните услови погоре: изберете удобно и достапно место со соодветни аранжмани за седење, осигурувајќи дека постарите возрасни лица можат да учествуваат без непријатност. Размислете за обезбедување перници или стабилни столчиња со поддршка за грб за да се приспособат на предизвиците за мобилност или флексибилност. Кога ги планирате вашите сесии, мора да ги имате предвид и физичките способности на постарите учесници. Еве неколку практики што ги предлагаме да ги вклучите: 
• За да промовирате релаксација, намалување на стресот и свесност за сегашниот момент, можеби ќе сакате да вклучите вежби за дишење како основна практика во работилницата. Тие се одличен почеток; речиси секој може да следи едноставни техники како што се длабоко стомачно дишење или броење вдишувања.
• Интегрирајте практики за нежни движења, како што се јога на стол, таи чи или едноставни вежби за истегнување на работилницата. Овие активности помагаат да се подобри флексибилноста, рамнотежата и целокупната благосостојба. 
• Понудете водени сесии за медитација прилагодени на потребите и преференциите на постарите учесници. Изберете скрипти за медитација кои се фокусираат на релаксација, благодарност, самосочувство или свесност за телото. Обезбедете корисни упатства во текот на вежбањето. 
• Вклучете ги сетилата преку практики за свесност кои вклучуваат сензорна свест, како што е свесно јадење, слушање смирувачка музика или забележување телесни дразби. Вклучете практики за свесно движење и одење на работилницата, дозволувајќи им на учесниците да се поврзат со нивните тела и околината. Водете вежби за внимателно одење во безбедна и поддржувачка средина, охрабрувајќи ги учесниците да забележат дразби во нозете и здивот додека се движат. Охрабрете ги учесниците да го истражуваат секое сетилно искуство со љубопитност и отвореност. 
• Помогнете им на вашите учесници да создадат реална и трајна практика со тоа што ќе им покажете како да ја интегрираат свесноста во нивниот секојдневен живот. Понудете практични совети и стратегии за вметнување на практиките на внимателност во рутинските активности. Обезбедете ресурси како водени снимки за медитација, апликации за свесност или печатени материјали за понатамошно истражување и вежбање дома.

Мора да користите јасен и концизен јазик во текот на сесиите кога давате упатства. Разложете ги техниките на едноставни чекори, избегнувајќи сложена терминологија или апстрактни концепти. Покажете ја секоја практика полека и јасно, дозволувајќи им на учесниците удобно да ја следат. Најдобро би било да сте подготвени да ги приспособите 

практиките на свесност за  потребите и способностите на вашите учесници. Бидете подготвени да понудите модификации или алтернативи за учесниците со физички ограничувања или сензорни оштетувања, обезбедувајќи секој да може удобно да учествува.

Исто така, запомнете дека повратните информации се Ваш пријател. Обезбедуваат можности за размислување и споделување искуства во текот на работилницата и им овозможуваат на учесниците да ги изразат своите мисли, емоции и увиди поврзани со практиките на  свесност. Ова ќе Ви помогне да ја подобрите вашата работа и да поттикнете чувство на заедница и поврзаност. 

Ќе разговараме за градење инклузивни средини и заедници на работилницата во следните делови од оваа лекција.

Вежба:

Прашања за рефлексија:

• Кои беа клучните размислувања што ги имавте на ум додека ги прилагодувавте вежбите? 
• Како модификациите што ги направивте се однесуваат на специфичните потреби на постарите лица? 
• Колку се чувствувате сигурни во вашата способност да менувате вежби за различни потреби, и каква дополнителна поддршка можеби ќе ви треба?

Разбирањето и справувањето со предизвиците во секојдневните активности е од фундаментално значење за подобрување на квалитетот на животот на поединците кои може да се соочат со тешкотии во нивните секојдневни рутини. Овие предизвици можат да произлезат од различни фактори, вклучително и физичка попреченост, хронични болести и општествени бариери. На пример, тешкотиите во мобилноста може да ограничат нечија способност да се движи самостојно, додека предизвиците во комуникацијата може да ги попречат социјалните интеракции и врските со другите. 

Згора на тоа, поединците со ограничувања на активноста може да се сретнат и со различни општествени бариери кои дополнително ги влошуваат нивните тешкотии во секојдневниот живот. Овие бариери вклучуваат недостапна инфраструктура, дискриминаторски ставови и недостаток на услуги за поддршка. Овие општествени бариери можат да создадат дополнителни предизвици и пречки кога се комбинираат со лични фактори како што се здравствените состојби или оштетувања. 

Покрај решавањето на непосредните предизвици, исто така е важно да се земат предвид пошироките социјални детерминанти на здравјето и благосостојбата кои можат да влијаат на поединците со ограничувања на активноста. Овие детерминанти вклучуваат пристап до образование, можности за вработување, достапно домување и мрежи за социјална поддршка.

Од витално значење е да се препознаат различните бариери со кои се среќаваат лицата со физичка попреченост за да се обезбедат патишта за активен и исполнет начин на живот. Со идентификување и сеопфатно разбирање на овие пречки, можеме заеднички да работиме на развивање ефективни стратегии за нивно надминување во нашите REMIND работилници. Со тоа што сме што е можно поинклузивни, можеме да промовираме поголема независност, благосостојба и севкупен квалитет на живот за постарите луѓе и другите луѓе кои ги доживуваат ограничувањата опишани погоре. Ова поглавје ќе Ве научи за различните форми на ограничувања и/или борби со кои би можеле да се сретнат вашите учесници за да бидете подготвени да одговорите на различните потреби на вашите курсеви.

a) Физички и психолошки предизвици

Животот со физичка попреченост и ограничувања може длабоко да влијае на секојдневниот ангажман на поединецот. На пример, ограничената подвижност како резултат на повреда или вродени состојби може да го попречи учеството во физички активности, спортови или режими на вежбање. Прилагодувањето на помагала како инвалидски колички или протези исто така може да биде предизвик. Обично зборуваме за различни видови ограничувања. Сепак, се разбира, тие понекогаш се испреплетуваат: од една страна, имаме физички здравствени фактори. Од друга страна, имаме емоционални и психолошки фактори. 

Здравствените проблеми и болести може да бидат значителни ограничувања на секојдневните активности. Состојбите како хронична болка, замор, срцеви заболувања или респираторни проблеми може да ја намалат способноста на лицето да учествува во физички вежби или спорт. Покрај тоа, овие здравствени предизвици може да ги исцрпат нивоата на енергија и целокупната благосостојба, што го отежнува одржувањето на активниот начин на живот. Разбирањето како различни здравствени проблеми и болести влијаат врз секојдневниот живот е од клучно значење за осмислување соодветни интервенции и структури за поддршка. 

Надвор од физичките ограничувања, емоционалните и психолошките фактори можат да подигнат бариери за учество во секојдневните активности и одржување на здрав начин на живот. Стресот, анксиозноста и депресијата можат да ја намалат мотивацијата и да го попречат ангажирањето во физички активности, спорт или рутини за вежбање. Дополнително, стравот од повреда, ниската самодоверба или чувството на изолација може да придонесат за намалени нивоа на активност. Временските ограничувања, исто така, може да предизвикаат психолошки стрес, попречувајќи го усвојувањето на активен животен стил. 

Со разбирање на низата физички и психолошки предизвици со кои се соочуваат поединците, може да се развијат приспособени системи за поддршка и интервенции кои ќе помогнат да се надминат овие пречки и да се негува благосостојбата во секојдневниот живот.

Б)  Социјални и еколошки предизвици

Недостатокот на социјална поддршка или ограничените социјални врски може да доведат до чувство на изолација и намалена желба за учество во секојдневните активности. Ова може да резултира со „среден“ начин на живот, што значи дека луѓето престануваат да ја напуштаат околината на која се навикнати/удобни и да развијат аверзија или страв да испробаат нови работи. Потенцијално, ова може да доведе до негативни здравствени ефекти. 

Социјалната интеракција и поддршката се клучни во обликувањето на секојдневните рутини и благосостојбата на поединецот. Членовите на семејството и пријателите можат да понудат охрабрување, мотивација и чувство на одговорност, помагајќи во извршувањето на физичките активности и надминувањето на различните пречки. Истражувањата покажуваат дека силните социјални мрежи позитивно влијаат на ангажманот во физичките активности, помагајќи да се надминат вообичаените бариери како недостаток на мотивација или страв од повреда. 

Личните преференци и интереси се уште еден фактор што треба да го земете во предвид, бидејќи тие значително влијаат на подготвеноста да се вклучите во физички активности. Поединците се повеќе склони да учествуваат во активности во кои уживаат, што доведува до поактивен животен стил. Сепак, ограничениот пристап до претпочитаните активности може да ја намали мотивацијата за редовно вежбање. Ниското ниво на енергија влијае и на некои луѓе, на пример, поради недоволно спиење, стрес или медицински состојби. Тие може да предизвикаат поединци да се чувствуваат уморни и неспособни да учествуваат во редовно вежбање. Некои луѓе, особено ако се постари, може да избегнуваат физички активности поради загриженост за повреда или влошување на постоечките здравствени состојби. Дополнително, трошокот може да биде пречка за пристап до јавен превоз, здравствена заштита или други професионални услуги. 

Елементите на животната средина можат или да го олеснат или да го попречат учеството во секојдневните активности. Транспортот, на пример, влијае на пристапот до објектите и вклучувањето во настаните во заедницата. Како што беше споменато претходно, предизвиците како што се недоволниот јавен превоз, непристапните патеки или недостатокот на безбедни рути за пешачење или велосипед може да ги ограничат можностите и подготвеноста за вклучување во физички активности. И дури и ако луѓето можат да стигнат до објект, тие може да се покажат несоодветни за нивните потреби. Би ги споменале и факторите како небезбедните населби и отсуството на јавни простори за спорт или рекреација. 

Да претпоставиме дека ги разбирате личните бариери и преференции и се грижите за различни потреби како едукатор. Во тој случај, ќе им овозможите на поединците да го приспособат својот пристап кон секојдневните активности и да им помогнете да усвојат поздрави навики и поактивен животен стил.

ц)Предизвици во дневните активности

Вклучувањето во домашните работи како чистење, готвење и перење е составен дел од секојдневниот живот. Како што луѓето стареат, тие задачи стануваат се потешки и претставуваат предизвици. Според Меѓународната класификација на функционалности, попреченост и здравје, способноста за самостојно управување со овие задачи е од клучно значење за одржување на здрав начин на живот. Тоа значително придонесува за чувството на независност и благосостојба на поединецот. 

Инструменталните активности како шопинг, финансиско управување и транспорт се малку покомплексни од основните домашни работи, но остануваат витални за секојдневното функционирање. Овие активности бараат повисоко ниво на когнитивна функција и вештини за решавање проблеми. Способноста самостојно да се извршуваат инструментални задачи е од суштинско значење за зачувување на сопствената автономија. 

Обуката за свесност, исто така, може да ги поддржи поединците и да им помогне да ја задржат (или дури и да ја зајакнат) својата автономија.

Предизвици, стратегии и решенија

Сега кога ги знаете предизвиците со кои би можеле да се соочат луѓето, време е да ги разгледате решенијата. Во извршувањето на секојдневните активности, многу поединци наидуваат на пречки кои можат да го попречат нивниот квалитет на живот. Од витално значење е да се проценат овие предизвици и да се развијат стратегии за нивно ефикасно надминување.

 Една преовладувачка област на тешкотии лежи во мобилноста, која може да го попречи учеството во физички активности. За да се решат проблемите со мобилноста, еве неколку предлози за надминување на бариерите за физичка активност:

• Изменете ги активностите за да одговараат на нечие ниво на вештина. 
• Истражете ги алтернативните вежби кои можеби се посоодветни. 
• Вклучете помошни уреди по потреба.

Кога се справувате со предизвиците во секојдневните активности, многу е важно поставувањето реални цели врз основа на нечии способности и ресурси. Разложувањето на целите на податливи чекори и доследно следење на напредокот може да ја зајакне самодовербата и да поттикне чувство на постигнување. За да обезбедите ефективно поставување цели, разгледајте ги следниве совети:

• Поддржете ги вашите ученици да ги поделат целите на помали, остварливи чекори. 
• Редовно следете го напредокот и приспособете ги целите по потреба. 
• Побарајте помош од професионалци кога е потребно. 

Со усвојување на проактивен и сеопфатен пристап за оценување и надминување на предизвиците, луѓето можат да го подобрат нивниот севкупен квалитет на живот и поефикасно да се движат со секојдневните активности. Исто така, треба да им помогнете да забележат и да слават мали подобрувања.

 Предизвиците во секојдневните активности може значително да варираат врз основа на возраста и полот. На пример, постарите возрасни лица може да се борат со физички ограничувања поради здравствени состојби поврзани со возраста, што бара модификации за одржување на благосостојбата. Половите разлики, исто така, можат да влијаат на предизвиците на активноста, како што се жените кои се грижат за семејството или ги извршуваат домашните заедно со другите обврски, што потенцијално ќе доведе до стрес и ограничено време за грижа за себе. 

Исто така, запомнете го она што го кажавме претходно: за некои луѓе, извршувањето на тие задачи станува потешко со постара возраст и може да биде прилично трошење енергија. Истото важи и за лицата со попреченост кои се постари. Како што беше дискутирано погоре, тие се соочуваат со уникатни предизвици во секојдневните активности кои произлегуваат од физичките ограничувања или општествените бариери. За да се промовира инклузивноста и еднаквите можности, од суштинско значење се адаптивните стратегии и достапните капацитети, вклучувајќи: 

• Прилагодени програми за вежбање кои се грижат за специфични потреби за попреченост. 
• Пристапен јавен превоз и инфраструктура.
• Обезбедување на адаптивна опрема и помошни технологии. 
• Културни и социоекономски фактори 

Културните и социо-економските разлики можат значително да влијаат на предизвиците на секојдневните активности. Решавањето на овие разлики е од клучно значење за ублажување на здравствените разлики и обезбедување еднакви можности за сите поединци. Стратегиите за справување со разликите може да вклучуваат: 

• Иницијативи водени од заедницата за зголемување на пристапот до ресурси. 
• Културно чувствителни напори за промоција на здравјето.
• Економски програми насочени кон поттикнување на социјалната еднаквост и намалување на бариерите за учество во секојдневните активности.

Вежба:

Прашања за размислување:

• Како вашите сопствени идеи и искуства влијаат на вашиот пристап кон инклузивноста и интерсекционалноста?
•  Кои конкретни стратегии ќе ги имплементирате за да создадете поинклузивна и поприфатлива средина на работилницата? 
• Како можете да продолжите да учите и да растете во разбирањето на различноста, еднаквоста и инклузијата?

Градењето на заедница која поддржува  носи предизвици. Станувањето дел од заедницата што не се усогласува со нечии вредности или интереси може да резултира со неангажман и пропуштени можности и придобивки. Оттука, од клучно значење е да се истражат различни опции и да се потроши време за разбирање на динамиката на потенцијалните заедници за да се овозможи секој да стане дел од нив.

Зошто треба да се создава инклузивна и заедница на поддршка

Создавањето заедница за поддршка во рамки на работилницата е важно од неколку причини: 

• Заедницата за поддршка поттикнува средина каде што учесниците се чувствуваат удобно да поставуваат прашања, да споделуваат идеи и да бараат повратни информации. Ова промовира активно ангажирање и го олеснува подлабокото разбирање на содржината на работилницата. Чувството на поддршка од врсниците и едукаторите може да ја зголеми мотивацијата на учесниците активно да учествуваат во активностите на работилницата.
• Заедницата за поддршка ги охрабрува поединците да останат ангажирани и посветени на процесот на учење. Исто така, ја поттикнува соработката меѓу учесниците, поттикнувајќи 

можности за вмрежување и споделување знаење. Учесниците можат да учат едни од други искуства, перспективи и експертиза, подобрувајќи го искуството за учење. 

• Заедницата за поддршка создава позитивна емотивна средина каде што учесниците се чувствуваат ценети, почитувани и прифатени. Ова придонесува за чувство на припадност и благосостојба, намалувајќи го стресот и анксиозноста поврзани со учењето нови концепти или вештини. Таквата заедница, исто така, им помага на учесниците да развијат основни меки вештини како што се комуникација, соработка и емпатија.

Овие вештини се вредни не само во поставувањето на работилницата, туку и во професионални и лични контексти. Ова, исто така, ќе ги подобри стапките на задржување и завршување на работилниците преку поттикнување чувство на одговорност и охрабрување кај учесниците. Чувството на поддршка од врсниците и едукаторите ги мотивира поединците да истраат низ предизвиците и успешно да ја завршат работилницата. 

Последно, но не и најмалку важно, врските и односите формирани во заедницата на работилницата може да имаат трајно влијание надвор од самата работилница. Учесниците може да продолжат да се поддржуваат едни со други дури и по завршувањето на работилницата, што ќе доведе до тековно учење и раст, што исто така се спротивставува на социјалната изолација.

Како да се изгради инклузивна заедница за поддршка?

Создавањето заедница за поддршка во рамките на поставките на работилницата вклучува поттикнување средина каде што учесниците се чувствуваат ценети, почитувани и овластени отворено да ги споделат своите мисли, искуства и идеи. Еве неколку стратегии кои ќе ви помогнат да го постигнете ова: 

Пристап кон траума: Разберете дека секој учесник можеби доживеал траума во својот живот. Усвојувањето на пристап кон траума значи препознавање на присуството на симптоми на траума и признавање на улогата што траумата може да ја игра во животот на една личност. Овој пристап вклучува обезбедување физичка, психолошка и емоционална безбедност за учесниците. 

Бидете чувствителни на знаци на вознемиреност: Едуцирајте се за знаците на емоционална вознемиреност и реакции на траума. Ако забележите дека некој учесник се мачи, дискретно понудете поддршка или пауза од активноста. Исто така, корисно е да имате достапен приватен простор каде што некој може да оди ако му треба момент подалеку од групата. 

Следење: Ако учесникот покаже знаци на вознемиреност за време или по работилницата, следете го со него за да понудите поддршка или упатете го на стручна помош доколку е потребно. 

Воспоставете јасни очекувања: На почетокот на работилницата, поставете јасни очекувања за однесување и комуникација. Нагласете ја важноста на активното слушање, почитувањето на различните перспективи и конструктивните повратни информации. 

Создадете безбеден простор: поттикнете атмосфера на доверба и психолошка сигурност каде што учесниците се чувствуваат удобно да се изразуваат без страв од осудување или потсмев. Охрабрете отворен дијалог и обезбедете доверливост кога е соодветно. 

Изградете доверба и разбирање: посветете време на воведни и активности за градење тим за да им помогнете на учесниците да се запознаат и да изградат однос. Охрабрете ги и дајте им време на вашите ученици за неформални интеракции за време на паузите или групни активности за да ги зајакнете врските меѓу нив. 

Охрабрете го учеството: Активно барајте придонес од сите учесници и создадете можности за сите да придонесат во дискусиите и активностите. Користете инклузивен јазик и техники за олеснување за да обезбедите потивки или помалку сигурни учесници да се чувствуваат охрабрени да зборуваат. 

Обезбедете повратни информации за поддршка: Понудете конструктивна повратна информација на поддржувачки и незаканувачки начин. Фокусирајте се на силните страни и областите за подобрување и охрабрете ги учесниците да го поддржуваат меѓусебниот раст и развој. 

Позитивно решавање на конфликтот: Поттикнување на отворена комуникација, емпатија и подготвеност да се слушаат различните перспективи е од фундаментално значење за решавање на конфликтите и за поттикнување обединета заедница. Признајте и решавајте ги конфликтите или несогласувањата што се појавуваат со почит и конструктивно. Охрабрете ги учесниците отворено да комуницираат и да работат на изнаоѓање заемно прифатливи решенија. Не бегајте од конфликти, особено ако некој друг е засегнат. Незнаењето често се чувствува како рамнодушност кон жртвата и создава чувство на осаменост. Ако не сте сигурни како да реагирате, прашајте ја личноста приватно дали е добро и како можете да ја поддржите. Можете исто така да побарате од други инструктори за нивниот придонес. 

Славете ја различноста: Препознајте ја и прославете ја различноста на искуства, позадини и перспективи меѓу учесниците. Вклучете активности или дискусии кои го истакнуваат богатството на различноста и промовираат разбирање и благодарност. Сепак, знајте ја разликата помеѓу културната благодарност и културното присвојување. (Ние обезбедивме дополнителни ресурси за оваа тема подолу) 

Обезбедете ресурси и поддршка: понудете ресурси, алатки и услуги за поддршка за да им помогнете на учесниците да се справат со предизвиците или пречките на кои може да се сретнат за време или по работилницата. Поврзете ги учесниците со релевантни мрежи за поддршка или ресурси на заедницата по потреба. 

Охрабрете ги вашите ученици да останат поврзани: одржувајте комуникација со учесниците по работилницата, на пр. со месечен појадок организиран од сите, за секого. Ова помага да се зајакнат односите и да се продолжи чувството за заедница што сте го зголемиле за време на курсевите. Ова е, исто така, одличен момент да се обезбеди придонес и инспирација за тековно учење, соработка и вмрежување. 

Со имплементирање на овие стратегии, можете да создадете заедница за поддршка во поставките на работилницата каде што учесниците се чувствуваат ценети, почитувани и почестени да учат и да растат заедно.